Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
(bewijsrecht) - komt na de formele bewijskracht aan de orde: Berust die metterdaad afgelegde verklaring wel op de waarheid? Hier gaat het dus niet meer om het afgelegd zijn van die verklaring maar om de inhoud daarvan.
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
- bewijskracht van de inhoud van een akte.
Artikel 157 Rv:
1Authentieke akten leveren tegen een ieder dwingend bewijs op van hetgeen de ambtenaar binnen de kring van zijn bevoegdheid omtrent zijn waarnemingen en verrichtingen heeft verklaard. 2Een authentieke of onderhandse akte levert ten aanzien van de verklaring van een partij omtrent hetgeen de akte bestemd is ten behoeve van de wederpartij te bewijzen, tussen partijen dwingend bewijs op van de waarheid van die verklaring, tenzij dit zou kunnen leiden tot een rechtsgevolg dat niet ter vrije bepaling van partijen staat. Onder partij wordt begrepen de rechtverkrijgende onder algemene of bijzondere titel, voor zover het desbetreffende recht is verkregen na het opmaken van de akte.
Artikel 22 Boek 1 BW:
1. De akte van geboorte bewijst ten aanzien van een ieder dat op de in de akte vermelde plaats, dag en uur uit de daarin genoemde moeder een kind van het daarin vermelde geslacht is geboren. Vermeldt de akte dat de plaats van de geboorte van het kind niet bekend is, dan komt dezelfde bewijskracht toe aan de vermelding van de plaats waar het is aangetroffen. 2. De akte van overlijden bewijst ten aanzien van een ieder, dat op de plaats, de dag en het uur, in de akte vermeld, de daarin genoemde persoon is overleden of, indien de akte krachtens artikel 19f, tweede lid, van dit boek is opgemaakt, dat het lijk van de daarin genoemde persoon op de plaats, de dag en het uur, in de akte vermeld, is gevonden. 3. Voor het overige hebben akten van de burgerlijke stand dezelfde bewijskracht als andere authentieke akten.
Deel deze pagina met:
eigenlijke eigenrichting
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
(strafprocesrecht) - één van de onderscheiden vormen van eigenmachtig optreden door burgers. Eigenlijke eigenrichting betreft het ongelegitimeerd ontoelaatbaar eigenmachtig optreden door (rechtshandhavende) burgers in reactie op strafbare feiten van anderen (voor zover daarbij repressieve sancties, dwang en zelfs geweld worden ingezet). (bron: Broekman, Denkers, Kelk, Leer, Machielse, Roos, Rutten, Waard, Wifferen)
Niet strafbaar is hij die een feit begaat waartoe hij door overmacht is gedrongen.
Artikel 53 WvSv:
[1.] In geval van ontdekking op heeter daad is ieder bevoegd den verdachte aan te houden. [2.] In zoodanig geval is de officier van justitie of de hulpofficier bevoegd den verdachte, na aanhouding, naar eene plaats van verhoor te geleiden; hij kan ook diens aanhouding of voorgeleiding bevelen. [3.] Geschiedt de aanhouding door een anderen opsporingsambtenaar, dan draagt deze zorg dat de aangehoudene ten spoedigste voor den officier van justitie of een van diens hulpofficieren wordt geleid. [4.] Geschiedt de aanhouding door een ander, dan levert deze den aangehoudene onverwijld aan een opsporingsambtenaar over, onder afgifte aan deze van mogelijk in beslag genomen voorwerpen, die dan handelt overeenkomstig de bepalingen van het voorgaande lid en, zo nodig, de artikelen 156 en 157.
Deel deze pagina met:
eigenlijke rechtspraak / contentieuze jurisdictie
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
staatsrecht
- berechting door de rechterlijke macht van geschillen over burgerlijke rechten en schuldvorderingen.
112 Grondwet.
Deel deze pagina met:
oneigenlijke / formele bewijskracht
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
(bewijsrecht) - heeft betrekking op de vraag: Is metterdaad verklaard wat in de akte staat? Heeft de ondertekenaar werkelijk de in die akte neergelegde verklaring afgelegd?
goederenrecht
(vermogensrecht) - situatie die zich voordoet als personen een overeenkomst per vergissing sluiten. Indien de ene de verklaring van de ander mocht opvatten als een verklaring van bepaalde strekking, kan de ander zich niet op het ontbreken van zijn wil beroepen.
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
(strafprocesrecht) - één van de onderscheiden vormen van eigenmachtig optreden door burgers. Oneigenlijke eigenrichting betreft het juridisch gelegitimeerd toelaatbaar eigenmachtig optreden door burgers in reactie op strafbare feiten van anderen (voor zover daarbij repressieve sancties, dwang en zelfs geweld worden ingezet): juridisch gelegitimeerde uitzonderingen op het verbod van eigenrichting. Dit betreft de strafvorderlijke bevoegdheid van burgers om bij heterdaad een verdachte aan te houden (art. 53 lid 1 Sv), de strafuitsluitingsgronden noodweer en het noodweerexces (art. 41 lid 1 en 2 Sr), overmacht in de zin van noodtoestand (art. 40 Sr) en de ongeschreven rechtvaardigingsgrond ontbreken van de materiële wederrechtelijkheid. In al deze gevallen is sprake van beperkte vormen van niet-strafbare eigenrichting en burgerlijke rechtshandhaving, oFwel geoorloofde defensieve handhaving van rechten door burgers in de reactieve fase. (bron: Broekman, Denkers, Kelk, Leer, Machielse, Roos, Rutten, Waard, Wifferen)
Niet strafbaar is hij die een feit begaat waartoe hij door overmacht is gedrongen.
Artikel 53 WvSv:
[1.] In geval van ontdekking op heeter daad is ieder bevoegd den verdachte aan te houden. [2.] In zoodanig geval is de officier van justitie of de hulpofficier bevoegd den verdachte, na aanhouding, naar eene plaats van verhoor te geleiden; hij kan ook diens aanhouding of voorgeleiding bevelen. [3.] Geschiedt de aanhouding door een anderen opsporingsambtenaar, dan draagt deze zorg dat de aangehoudene ten spoedigste voor den officier van justitie of een van diens hulpofficieren wordt geleid. [4.] Geschiedt de aanhouding door een ander, dan levert deze den aangehoudene onverwijld aan een opsporingsambtenaar over, onder afgifte aan deze van mogelijk in beslag genomen voorwerpen, die dan handelt overeenkomstig de bepalingen van het voorgaande lid en, zo nodig, de artikelen 156 en 157.
Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
personen- en familierechtrecht
- vaststelling en verklaring door de rechterlijke macht van bestaande rechtstoestanden of rechtsverhoudingen. Bijv. de vaststelling van het vaderschap.
eigenlijke / materiële bewijskracht 
unbeabsichtigter Fehler
erreur accidentelle
error fortuito
errore accidentale
błąd przypadkowy
voluntary jurisdiction