Hier komen binnenkort vertalingen van deze zoekterm...
procesrecht
(strafprocesrecht) - één van de onderscheiden vormen van eigenmachtig optreden door burgers. Oneigenlijke eigenrichting betreft het juridisch gelegitimeerd toelaatbaar eigenmachtig optreden door burgers in reactie op strafbare feiten van anderen (voor zover daarbij repressieve sancties, dwang en zelfs geweld worden ingezet): juridisch gelegitimeerde uitzonderingen op het verbod van eigenrichting. Dit betreft de strafvorderlijke bevoegdheid van burgers om bij heterdaad een verdachte aan te houden (art. 53 lid 1 Sv), de strafuitsluitingsgronden noodweer en het noodweerexces (art. 41 lid 1 en 2 Sr), overmacht in de zin van noodtoestand (art. 40 Sr) en de ongeschreven rechtvaardigingsgrond ontbreken van de materiële wederrechtelijkheid. In al deze gevallen is sprake van beperkte vormen van niet-strafbare eigenrichting en burgerlijke rechtshandhaving, oFwel geoorloofde defensieve handhaving van rechten door burgers in de reactieve fase. (bron: Broekman, Denkers, Kelk, Leer, Machielse, Roos, Rutten, Waard, Wifferen)
Niet strafbaar is hij die een feit begaat waartoe hij door overmacht is gedrongen.
Artikel 53 WvSv:
[1.] In geval van ontdekking op heeter daad is ieder bevoegd den verdachte aan te houden. [2.] In zoodanig geval is de officier van justitie of de hulpofficier bevoegd den verdachte, na aanhouding, naar eene plaats van verhoor te geleiden; hij kan ook diens aanhouding of voorgeleiding bevelen. [3.] Geschiedt de aanhouding door een anderen opsporingsambtenaar, dan draagt deze zorg dat de aangehoudene ten spoedigste voor den officier van justitie of een van diens hulpofficieren wordt geleid. [4.] Geschiedt de aanhouding door een ander, dan levert deze den aangehoudene onverwijld aan een opsporingsambtenaar over, onder afgifte aan deze van mogelijk in beslag genomen voorwerpen, die dan handelt overeenkomstig de bepalingen van het voorgaande lid en, zo nodig, de artikelen 156 en 157.
oneigenlijke eigenrichting
